Pionieren, het zit in mijn bloed.
Mijn ouders gingen ruim 14 jaar geleden wonen in een groepswoning voor ouderen, de Pioniershof, waarbij het "noaberschapswonen' centraal staat.
Op tijd nagedacht over het wonen op hun oude dag, mijn vader kwam het ter ore via iemand anders uit het vrijwilligersleven.
Mijn ouders moesten er even over nadenken, maar werden snel enthousiast. Sociaal contact, een beroep kunnen doen op buren, koffie-ochtenden, af en toe gezamenlijk eten en meer. Juli 2009 gingen ze er met veel plezier wonen.
Ruim een maand geleden ging ik met mijn partner en vrienden naar het mooie eiland Sardinië.
In onze voorbereiding was het Italië waar we allen naar toe wilden en onze vriend opperde Sardinië.
Dit eiland stond zeker nog op mijn lijstje en extra leuk om daar naar toe te gaan.
Sardinië is een van vijf blue zones in de wereld, waar mensen op een gezonde manier oud worden.
Tijd om ook het geheim hiervan te ontdekken.
Door de zorg voor mijn vader kwamen een aantal hiaten duidelijk naar boven. Uiteindelijk ging het niet meer alleen om valpreventie, maar om de ouderenzorg in de eerstelijn en de huisartsenzorg. Het werd mij steeds duidelijker...
Valpreventie, hier zit ik helemaal in.
Wel heel toevallig dat het nu in mijn privé-leven ook zo'n rol speelt de afgelopen weken.
Waardevol om als dochter vanuit deze kant nog duidelijker te zien waar de gaten zitten en hoe we het kunnen verbeteren. Veel input gekregen om er vanuit mijn rol als kwartiermaker mee aan de slag te kunnen gaan.
En ik niet alleen....
Samen beslissen is voor mij een belangrijk thema waar ik mij mee bezig houd.
Hoe gaaf vond ik het dat ik werd uitgenodigd voor een panel, samen met een oudere uit de huisartsenpraktijk.
"Tijd voor Verbinding" een mooie naam voor zo'n belangrijk onderwerp.
Hoe sluiten we op elkaar aan als de oudere zich door de keten heen beweegt?
Als de oudere in het ziekenhuis wordt opgenomen, weer naar huis gaat.
"Tijd voor Verbinding" werkt aan patiëntveiligheid en kwaliteit.
Mooie ontwikkelingen wat er toe doet, zoals ook bij dit congres.
Sommige ouderen blijven je bij. Omdat dit mensen zijn die niet zomaar zorg toelaten, waarbij er iets meer vertrouwen nodig is. Maar ook omdat deze ouderen je juist laten zien, waar het om gaat in de zorg voor ouderen. Een blik, een gebaar, het non verbale contact. Omdat het heel erg gaat over eigen regie willen behouden, het is niet altijd makkelijk om te laten zien wat niet meer zo goed gaat. De oudere wil zichzelf kunnen zijn. Met sommige ouderen heb je ook meteen een klik, ook al weet je dat het niet vanzelf gaat, dat je stapje voor stapje vertrouwen moet winnen. Misschien vind ik dit juist wel fascinerend, omdat je niet anders kan dan zorg afstemmen op wat de oudere wil, je moet meebewegen met wat de oudere wil. Juist deze ouderen leren je ook om vooral te luisteren en dat je als verpleegkundige echt op "je handen moet gaan zitten."
Mijn hele werkzame leven werk ik in de ouderenzorg. Het is mijn passie omdat je betekenisvol kunt zijn voor de oudere in een vaak kwetsbare periode van zijn of haar leven. Waar ik in mijn carrière steeds tegenaan liep waren de vele onmogelijkheden in de ouderenzorg. Regels, beleid en het ‘systeem’ zorgden ervoor dat ik steeds zoekende bleef naar een werkplek waar ik de mens centraal kon blijven stellen. Het zoeken naar mijn eigen weg binnen het systeem heeft mijn visie en missie binnen de ouderenzorg gevormd.
Interesse in een training, workshop of projectadvies op het vlak van ouderenzorg? Koers & Kracht werkt voor diverse zorgorganisaties in de regio Arnhem, Nijmegen en Achterhoek. Landelijk actief als spreker en beleidsmaker bij projecten binnen de ouderenzorg.
